Koos, ik heb je leren kennen als een professional die recht door zee is, creatief talent inhoudelijk in je werk, in het creeren van dat wat jou coach bedrijf is geworden op haar top en creatief in het omgaan met mensen. Je hebt goed inzicht in menselijke processen en in groepsprocessen en het lef om daar heel direct mee om te gaan.
Afgelopen jaar heeft er een ontwikkeltraject plaatsgevonden op de afdeling Service & Competence Center van Hager. De trainingen en coaching sessies op het gebied van persoonlijke effectiviteit zijn uitgevoerd in samenwerking met De Zwerm Groep en Cratos Consulting, onder leiding van trainer en coach Koos van Raalte. De trainingen en coaching sessies op het gebied van de projectmanagement skills zijn uitgevoerd onder leiding van Michael Sauerbier.
Hager heeft een groeiplan richting 2020 opgesteld, waar het aandeel van projecten sterk groeit. Dit betekent voor Hager dat er met meer en grotere projecten gewerkt gaat worden. Door deze verandering is er een behoefte ontstaan, om de persoonlijke effectiviteit en de projectmanagement skills te ontwikkelen, zodat de onderlinge samenwerking verbetert. Vanuit deze behoefte is er een samenwerking met De Zwerm Groep/Cratos Consulting aangegaan om Hager op beide vlakken te ondersteunen.
Tijdens het leertraject is er nauw samengewerkt met Koos van Raalte en zijn collega Michael Sauerbier. Wat heel fijn was aan deze samenwerking is de manier waarop Koos en Michael elkaar aanvulden. Door deze aanvulling was de chemie goed en werd er een sfeer gecreëerd waarbij iedereen openlijk kon communiceren. Door deze openlijke communicatie wisten Koos en Michael de juiste dingen te benoemen en hun aanpak hier op aan te passen. Zij hebben daarbij ook de juiste bemiddeling en tools aangeboden.
Wat goed is om te benoemen, is dat de deelnemers na een leertraject niet direct veranderd zijn, maar dat dit nog maar het begin van het groeiproces is. Dit veranderproces heeft een grote impact op alle medewerkers en juist daarom is het belangrijk om blijvend aandacht te besteden aan de gehele ontwikkeling om deze ook te verankeren in de organisatie.
Een ontwikkeltraject van een heel jaar is niet niks. De deelnemende medewerkers hebben dan ook aangegeven de trainingen met ups-and-downs te hebben ervaren. Iedereen wordt geprikkeld om zich open te stellen en op zulke momenten komt men zichzelf tegen. Dat heeft impact. Ondanks de ups-and-downs overheersen de hele positieve momenten. Zo gaven de deelnemers aan dat er voldoende stof tot nadenken is gegeven en dat deze stof goed toe te passen is in de praktijk. Daarnaast zijn zowel de sterkere als de zwakkere kanten van de medewerkers ontwikkeld en was de chemie tijdens de trainingen goed!
Tijdens het leertraject is er gesproken over ongelijkwaardige en gelijkwaardige gesprekken. Een ongelijkwaardig gesprek werd daarbij een A-B’tje genoemd en een gelijkwaardig gesprek een A-A’tje.
Als er momenteel weleens gemopperd wordt op de afdeling omdat een gesprek niet is verlopen zoals gewenst, dan zeggen collega’s tegen elkaar: ‘Was er soms sprake van een A-B’tje?’. Doordat dit onderling gezegd kan worden, blijft de focus op juiste houding en gedrag en verandert zo’n gesprek snel weer naar een A-A’tje. Het is mooi om te zien dat de geleerde theorie meteen wordt toegepast in de praktijk.
Al met al was het een goed georganiseerd leertraject dat tot veel nieuwe inzichten en persoonlijke ontwikkelingen heeft geleid! Hager wil De Zwerm Groep en Cratos Consulting ook bedanken voor het waarmaken van hun beloftes.
Auteur: Claudia Broekmeulen
Voor mij was de spreekwoordelijk druppel een heftige situatie in de klas: “Ik heb de ziekte van Crohn, een aandoening aan maag en darmen. Ik was net terug na een tijdje afwezigheid en kreeg te maken met een jongen die onhandelbaar was. Ik zei dat ik zijn moeder zou bellen en dat hij naar huis mocht. ‘Als je dat doet, schop ik je in je buik’, zei hij. Toen was het genoeg. Dit was de aanleiding voor een reset voor de hele school. We gingen drie dagen dicht, voerden goede gesprekken en besloten onder meer dat alle 35 docenten gecoacht zouden gaan worden.”
Sindsdien spreken de docenten elkaar aan op gemaakte afspraken. Ze trekken voortaan één lijn. Persoonlijk werd ik door de coaching van Koos van Raalte ervan bewust dat ik zelf verantwoordelijkheid moest nemen als ik dingen anders wil. “De training kwam echt binnen. Zo ben ik gestopt met roken en 15 kilo afgevallen. Ook ben ik mijn eigen fröbel gaan doorzien en mezelf meer gaan waarderen. In mijn werk ben ik effectiever geworden. Ik zie wat wel en niet bij mijn taak hoort en zeg nee als het me niet past. Vroeger was het één grote brei. Als ik in de stress schoot werd ik chaotisch. Ik werkte me drie slagen in de rondte zonder dat er iets uit mijn handen kwam. De coaching gaf me inzicht in mezelf en overzicht over de situatie.”
Een van de planners zit al maanden ziek thuis. Een deel van dat werk neemt Visser ook op zich, hoewel dat niet in zijn functieprofiel staat. Waarom eigenlijk? Visser: “Ik voel me betrokken bij mijn belangrijkste taak: zorgen dat de bussen blijven rijden.” Ondertussen blijven de opdrachten binnenstromen. Er komt steeds maar werk bij. Visser: “Weet je wat er dan gebeurt? Iedereen gaat mij zoeken. ‘Vraag het maar aan Addy’, is het dan, want ik werk hier het langst. Ook trek ik onbewust verantwoordelijkheid naar me toe. Dat zit in mijn karakter. Maar er zijn grenzen. Soms moeten er tien dingen tegelijk gebeuren. Ik word gebeld en was net bezig iemand terug te bellen om een probleem op te lossen. Ondertussen staat er iemand aan mijn bureau met een lastige vraag waar ik niet direct een antwoord op heb.”
Al meerdere keren is Visser bij zijn eigen teamleider op gesprek gegaan om zijn beklag te doen: “Dan zeg ik ‘joh, kom nou eens kijken op onze afdeling’. Maar dat vindt hij niet nodig.” Visser krijgt te horen wat hij moet doen en dat is dat. Maar er zitten grenzen aan wat hij aan kan. En dan slaat de stress toe. Visser: “Ik ben van recht-is-recht-en-krom-is-krom. Als het te druk is, word ik bokkig, grimmig, kort van stof. Ik ben echt geen fijne collega meer. Dat merk ik zelf ook wel.”
Die signalen werden wel door hen management opgepakt. Visser werd gevraagd een vragenlijst in te vullen en werd naar coach Koos van Raalte gestuurd. Hij volgde zes sessies van zo’n twee uur in twee maanden tijd. Hij leerde veel van de coaching: “Ik heb geleerd me even terug te trekken als het teveel wordt. De signalen van mijn lichaam geven het aan: spanning, zweten, onrust. Dan ga ik even apart zitten, of ik maak een wandelingetje, in plaats van meteen overal bovenop te duiken en alles direct af te tikken. Ik neem ook elke dag een half uur pauze om de batterij weer op te laden.”
Het belangrijkste wat ik leerde is zorgvuldig communiceren: “Ik kan iemand de grond in boren. Maar ja, als montageleider heb ik daar zelf ook last van want het is slecht voor iemands vertrouwen. In 1-op-1 gesprekken probeer ik rustig en duidelijk te benoemen wat ik vind. Ik denk na voordat ik iets zeg, en spreek mensen aan met hun voornaam. Ik blijf in contact met de ander. Allemaal van Koos geleerd. De training heeft me weer met beide benen op de grond gezet. Dat is het belangrijkste. Om me heen zie ik mensen in een burn-out raken. Dat gaat mij niet gebeuren. Ik wil nog langer mee dan vandaag. Mijn privéleven staat op één, daar ben ik me door de training weer van bewust geworden.”
"Koos noemt de zaken bij de naam en weet in simpele woorden de kern te pakken". Sommige ervaren dat als confronterend, maar Koos kennende komt het vanuit zorg en betrokkenheid. Zijn benadering is gevoed vanuit de praktijk, waarmee hij menig theorie tot leven brengt. Vanuit zijn creativiteit weet hij steeds weer met een passende en verrassende oplossing te komen.
Mari-jan
Mari-jan heeft de Persoonlijke Effectiviteit training gevolgd en dit is wat zij ervan heeft opgestoken.
“Ik mocht aansluiten, omdat ik als managementassistente de organisatie ondersteun. Ik was blij dat ik mee mocht doen, het voelde als een blijk van waardering”.
Tijdens de training ben ik mij er bewust van geworden dat er nog steeds een topsportmentaliteit in mij zit en hoe dat doorwerkt in mijn werk. De PE training heeft mij inzicht gegeven waarom ik wel eens botste met collega’s. Dit kwam door mijn gedrevenheid. Discussie niet uit de weg gaan en slecht tegen mijn verlies kunnen, zijn hier enkele voorbeelden van. Ik ben nu genuanceerder en mijn scherpe kantjes zijn er deels af.
Ik ben mij meer gaan inleven in collega's, waardoor ik beter begrijp waarom zij in een discussie op een bepaalde wijze reageren. Eigenlijk ben ik mij bewuster geworden van de drijfveren van mijn collega’s, waarom zij in bepaalde situaties reageren zoals zij reageren. In de discussie ben ik meer gaan luisteren, benoem mijn gevoelens en kom dan met objectieve argumenten. Met als resultaat dat ik collega’s motiveer om toch het gezamenlijke doel te bereiken. Het kwartje viel in de sessie voordoen/nadoen.
Ik ben bewuster van mijn gedrag en weet beter wat ik wil.
In de dagelijkse praktijk let ik op wat ik zeg. Ik vraag meer door en probeer mijn eigen ‘belemmerende’ emotie uit te schakelen. Als ik vechtlust voel opkomen, tel ik tot 10 en stel vragen om te voorkomen dat ik alles invul en aannames doe. Als dat in 50% van de situaties lukt, is het al top. Oefening baart kunst. Het werk dat ik heb, is prima en geeft mij de ruimte om een boost te geven aan mijn creativiteit. Ik heb gekozen om vorm te gegeven aan mijn creativiteit door een blog te starten en ben de mogelijkheden aan het verkennen om kostenneutraal te hobbyen.
De PE coaching
Ik vond de coaching leuk, interessant, intensief, verrijkend en er is een goed evenwicht tussen theorie en praktijk. Daarnaast is er ruimte voor een tegengeluid.
Ik kon kritisch zijn naar de coaches en in een open dialoog dingen bespreekbaar maken. De coaches vond ik prikkelend, gedreven en zij durven door te vragen. Ik raad iedereen aan de training te doen. Het geeft meer groepsdynamiek, ik heb mijzelf beter leren kennen, ben mij bewuster van mijzelf en mijn collega’s.